I tak szybko skończyła się miłość – przerywa mi cynicznie Adel. – Tak szybko, jak wódka. A miłość do wódki jest bardzo podobna. Wiesz? Bo rozgrzewa, kiedy wiatr, kiedy smutek rozlał się na stole. Przytula. Ale zasłania też oczy. I potrafi mamić, kłamać, rzygać i zatruć.