Zawsze rób to, co kochasz. Nigdy nie zmuszaj się do ludzi. Nigdy nie zmuszaj ludzi do siebie. Odpuszczaj tych, którzy się zmuszają do ciebie. Albo takich, którzy ci szkodzą. Nie rozmawiaj z tymi, którym nie służy twój głos. Nie pisz do tych, którzy nie czytają twoich wiadomości. Nie wpraszaj się do domów, których progi cię nie zapraszają. Zamykaj oczy, kiedy mijasz obojętność. Nie popijaj winem wódki.
Bądź dobry i mądry. A przede wszystkim nie narzucaj się.

Nie płaszcz się. Nie czołgaj. Nie klękaj. Nie proś. Nie błagaj. Nie chwytaj za klamkę, gdy ktoś zatrzasnął Ci drzwi przed nosem. Nie tęsknij tam, gdzie nie tęsknią za Tobą. Tam gdzie wymowna cisza. I wielka kropka. Nie to nie. Szanuj siebie. Swoje serce.
Wiem, że to trudne, lecz warte zachodu.
A teraz spójrz w niebo. Ono po każdej burzy podnosi się i łagodnieje. Bądź niebem. Weź oddech. Ciepły, głęboki. To oddech nowego. To jeszcze nie koniec. Tam gdzieś czeka dobre. A może nawet lepsze. Wytrzymaj.
To jeszcze nie koniec.

Spośród wielu odmian uśmiechu tylko fałszywy jest absolutnie szczery.

Źle usłyszał, jeszcze gorzej zrozumiał, a resztę sobie dopowiedział.

Jak człowiek gimnazjum przeżyje to już się niczemu nie dziwi