Start
Cytaty
Kategorie
Wyszukaj
Przypadki nie istnieją. Wszystkie rzeczy, które się zdarzają, zdarzają się w jakimś celu.
Marek Twain
monika86 (12.07.18 09:01)
Ocena: 1.00
(1 głos)
Dawniej się trzeba było zużyć, przeżyć,
by przestać kochać, podziwiać i wierzyć;
dziś - pierwsze nasze myśli są zwątpieniem,
nudą, szyderstwem, wstrętem i przeczeniem.
Dzieci krytyki, wiedzy i rozwagi,
cudzych doświadczeń mając pełną głowę,
choćby nam dano skrzydła Ikarowe,
nie mielibyśmy do lotu odwagi.
My nie tracimy nic, bośmy od razu
nic nie przynieśli - i tylko nam bywa
tak źle, że na złe takie brak wyrazu,
a serce pęka w nas i we krwi pływa.
Kazimierz Przerwa- Tetmajer, Dziś
monika86 (12.07.18 09:14)
Ocena: 1.00
(1 głos)
Szukam innego świata.
Bez nudy, rutyny, bezsensownych dyskusji, głupich wymówek, zadufanych i egoistycznych ludzi.
Czegoś co nie jest plastikowe i przereklamowane.
Curoe Segreto
paula08 (22.07.18 12:47)
Ocena: 0.00
(0 głosów)
Zaufanie jak już raz pierdolnie to nie ma przeproś. Można próbować. Zakładać sobie (i komuś) ręce na szyję. Można stawać na głowie. Biegać dookoła serca. Jednak raz zawiedzione, połamane zaufanie nigdy się nie zrośnie. Nigdy się nie zagoi. Nigdy już nie stanie się pomostem
Kaja Kowalewska
monika86 (24.07.18 11:03)
Ocena: 10.00
(2 głosy)
Ktoś mi powiedział, że jak kochasz życie to ono odwdzięcza Ci się tym samym. Jak się uśmiechasz, to ono też się do Ciebie uśmiecha. Już szczęka mnie boli od rozdawania uśmiechów, a moja miłość do życia jest z tych nieodwzajemnionych.
monika86 (24.07.18 11:04)
Ocena: 0.00
(0 głosów)

Poszukiwanie sensu jest jak poszukiwanie zaginionego skarbu. Nigdy go tak naprawdę nie widziałeś ale słyszysz o nim od dziecka. Zbyt wiele ludzi niszczy własne mapy skarbów. Gubią się w bazgraninie przeszkód i objazdów ale ciągle łudzą się poszukując skrótów. Znaczyna ci się wydawać, że jesteś coraz bliżej odpowiedzi, że potrafisz już określić nurty codziennego życia, że dostrzegasz przebłysk czegoś więcej, ukrytego pod powierzchownością rzeczy. Lecz w końcu dowiadujesz się, że im większe głębiny życia chcesz przemierzyć, tym więcej czasu spędzasz na płyciznach. Ponownie trafiasz na brzeg, ponownie próbując wypłynąć głębiej. To moment, w którym przestajesz już czekać na pojawienie się jakiekolowiek innego znaczenia a zaczynasz zauważać jak bardzo wszystko jest kruche i ulotne. Wszystko toczy ciągłą walkę, tylko po to by istnieć. I ty jesteś gościem na tym świecie, którego życie nie jest tylko dążeniem lub szansą czy kolejną opowieścią. Życie jest też po prostu doświadczeniem, sztuką dla sztuki. I nie ma nic złego w przemierzaniu płycizn i doświadczania trudów codzienności. Jednak nawet to nie przybliży cię do tego czego ciągle poszukujesz, bo choć łatwo to znaleźć to niemożliwym jest pochwycić.
Słownik Niezdefiniowanych Uczuć, W pogoni za sensem życia
Ardaenye (16.10.18 19:47)
Ocena: 1.00
(1 głos)
Sposród wszystkich rzeczy jakie sobie wmawiamy, najmniej pocieszające są słowa "jest już za późno". Gdy się narodziłeś, mogłeś być każdym. Tak pojętny i tak podatny na każdy wpływ. Rodzice próbowali kształtować cię gdy dorastałeś, ale w pewnym momencie przekazali ci tą odpowiedzialność pytając "kim chcesz zostać jak dorośniesz?". Tkwi pewien rodzaj sztuki w drodze do stawania się sobą. Nastoletnia osobowość jest bardzo delikatnym medium, której emocje bywają całkowicie nieokiełznane. Musisz mocno się trzymać równocześnie dając z siebie to co najlepsze ciągle uważając by nie popaść w rozsypkę. Nie możesz zignorować swoich wad ale nie możesz się ich tak po prostu pozbyć zmuszając się do zmiany. Jednak najtrudniejszy do pojęcia jest fakt, że twoja osobowość staje się coraz spójniesza z upływem czasu. Fakt, że ogień, który przez lata utrzymywał cię tak elastycznym zaczyna przygasać a ty zaczynasz się poruszać wydeptanymi ścieżkami. Ciągle dobrze pamiętasz gorączki młodości, czasy w których byłeś tak nietykalny bo wiedziałeś, że ty to nie po prostu ty ale też osoba, którą pewnego dnia się staniesz. Z czasem trudno zaprzeczyć temu, że jesteś kimkolwiek innym niż tylko sobą. Na dobre i na złe. W całym tym rozmyślaniu kim się pewnego dnia staniesz, zapomniałeś że to pytanie rzeczywiście ma odpowiedź. I ten pewien dzień w końcu nadejdzie, jeśli już nie nadszedł. Zaczynasz zastanawiać się czy jesteś w stanie jeszcze się zmienić czy masz w sobie wystarczająco dużo ognia by zadziwić samego siebie. Czy może jesteś już zbyt przewidywalny i cyniczny by zmienić jakikolwiek element bez zniszczenia całości. Oczywiście, może to kim jesteś, jest jak najbardziej w porządku a marzenie przed staniem się kimś innym tylko powstrzymywałoby cię przed rozwinięciem w pełni swojego potencjału. A może to nie ma już żadnego znaczenia? Może jest już za późno.
Słownik Niezdefiniowanych Uczuć, Czy możesz jeszcze się zmienić?
Ardaenye (16.10.18 19:59)
Ocena: 7.50
(2 głosy)
Najciężej jest nam zrozumieć sytuacje w których los przez pomyłkę stawia na naszej drodze człowieka i potem z takim uporem zamyka nam do niego wszystkie drogi. Najwyraźniej niektóre szlaki muszą pozostać nieprzebyte dla naszego własnego dobra, chociaż niewątpliwie bywają chwile że dusza i serce wyrywają się do tego człowieka w nieznane. Trzeba wtedy umieć odwrócić wzrok i skierować go we właściwym kierunku.
monika86 (17.10.18 20:16)
Ocena: 1.00
(1 głos)
Nie chcę pod koniec życia stwierdzić, że przeżyłam tylko jego długość. Chcę przeżyć też pełną jego szerokość.
Diane Ackerman
paula08 (28.10.18 19:20)
Ocena: 10.00
(2 głosy)
- A czym się właściwie ty denerwujesz?
- Życiem.
- Aha. Życiem, to się należy cieszyć!
Magdalena Witkiewicz, Pracownia dobrych myśli
Mglista (29.12.18 18:50)
Ocena: 0.00
(0 głosów)
Tak myślę sobie o życiu i z jednej strony to, co los z nami wyprawia, nie jest w porządku, a z drugiej strony zabierając nam coś, daje nam szansę na coś innego.
Magdalena Witkiewicz, Pracownia dobrych myśli
Mglista (31.12.18 12:19)
Ocena: 0.00
(0 głosów)
Pragnął, by ludzie go kochali. Bo to miłe jest, jak ludzie się kochają i są dla siebie dobrzy. Przecież w tym wszystkim o to chodzi. W całym życiu przecież powinno o to chodzić.
Magdalena Witkiewicz, Pracownia dobrych myśli
Mglista (31.12.18 12:21)
Ocena: 0.00
(0 głosów)
- Żmiję na własnej piersi wychowałaś!
- Ja? Ja go nie karmiłam piersią! Ja się brzydziłam! [...] karmiłam naturalnie z butelki, żeby wiedział, z czego się pije w życiu.
Maria Czubaszek, Każdy szczyt ma swój Czubaszek
monika86 (02.01.19 16:17)
Ocena: 9.00
(1 głos)
Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy. Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.
Halina Poświatowska, Opowieść dla przyjaciela
monika86 (27.01.19 10:43)
Ocena: 0.00
(0 głosów)
Zdążyła się nie raz i nie dwa przekonać, co to znaczy płacz. Jej mąż i syn uważali ją czasem za twardą i nieczułą, bo nie rozumieli, że po przejściu przez piekło jest się zahartowanym przez płonący tam ogień, że jeśli trzeba było pokonać tak wielkie przeciwności, by postawić na swoim, to w człowieku rodziło się pragnienie, aby już wszystko działo się według jego woli.
Stephen King, Christine
Mglista (26.06.19 18:57)
Ocena: 5.50
(2 głosy)
Życie odmienia nas przez przypadki.
Mirosław Welz
Ardaenye (23.08.19 10:12)
Ocena: 10.00
(2 głosy)
Niewola

W państwie totalitarnym
Wolność
Nie będzie nam odebrana
Nagle
Z dnia na dzień
Z wtorku na środę
Będą nam jej skąpić powoli
Zabierać po kawałku
(Czasem nawet oddawać
Ale zawsze mniej, niż zabrano)
Codziennie po trochę
W ilościach niezauważalnych
Aż pewnego dnia
Po kilku lub kilkunastu latach
Zbudzimy się w niewoli

Ale nie będziemy o tym wiedzieli
Będziemy przekonani
Że tak być powinno
Bo tak było zawsze.
Kornel Filipowicz
monika86 (27.04.20 20:06)
Ocena: 10.00
(1 głos)
Jeśli chcesz znaleźć źródło, musisz iść do góry, pod prąd. Przedzieraj się, szuka, nie ustępuj.
Św. Jak Paweł II
Mglista (31.05.20 18:20)
Ocena: 9.75
(4 głosy)
Trudność należy do normy życia. To, co się nazywa potocznie "dopasowaniem", może być jedynie wynikiem wielkiego wysiłku, a nie zjawia się nigdy spontanicznie. Różnice charakterów są zawsze, nie ma ludzi jednakowych, i zresztą właśnie różnice stwarzają tę siłę atrakcji, która ludzi wiąże.
Wanda Półtawska
Mglista (31.05.20 18:23)
Ocena: 9.50
(2 głosy)
Byłaś zbyt dobra...
zbyt łatwowierna, zbyt uczuciowa, zbyt ufna, zbyt naiwna...
Byłaś, ale już nie będziesz, bo zrozumiałaś, że nie warto. Zrozumiałaś dzięki ludziom, którzy głupio myśleli, że będą mogli Cię nadużywać w nieskończoność.
Kobus
monika86 (21.10.21 12:40)
Ocena: 10.00
(1 głos)
"Irytuje mnie przymus bycia szczęśliwym, ten nieustępliwy pragmatyzm i optymizm. Szczęście stało się dziś obowiązkiem, ludzie smutni czy melancholijni postrzegani są jak nieudacznicy. Tymczasem w życiu jednostki i w życiu zbiorowości dzieją się rzeczy bolesne, przerażające, okropne. I może warto się z nimi zmierzyć inaczej niż przez optymistyczne machnięcie ręką. (...) ta nieustanna afirmacja wyklucza coś, co sobie cenię i w sobie, i w innych - niezgodę na świat, niezgodę na niesprawiedliwość. Ja nie chcę z uśmiechem na ustach wygrywać kolejnych etapów wyścigu, ja się chcę konfrontować z tym, że wokół dzieją się dobre i złe rzeczy.
(...) więc ja chcę zareklamować rozpacz, ten stan ducha, kiedy wiemy, że jest beznadziejnie, a będzie gorzej. Mamy prawo do rozpaczy. Optymizm małych kroków, przekonanie, że nawet jeśli jest źle, to będzie dobrze, a jeśli nie, to i tak lepiej o tym nie myśleć, ma fatalny wpływ na osoby, które naprawdę są w złej sytuacji. Bezpłodna kobieta bezustannie słyszy, że na pewno w końcu jej się uda - to jest dodatkowe źródło cierpienia i alienacji. Także człowiek, który umiera na raka, nie chce słyszeć, że wszystko będzie dobrze. Dajmy ludziom prawo do pożegnania się z nadzieją. Rozpacz bywa sensowna. Jest przyznaniem, że życie nie jest sprawiedliwe i czasem musimy przegrać. A wtedy potrzebujemy innych ludzi, którzy z nami tę rozpacz podzielą."
Agnieszka Graff
gość (22.02.22 16:11)
Ocena: 10.00
(1 głos)
Ja mam kryzys permanentny. Jestem typem depresyjnym, trudno jest mi się cieszyć z czegokolwiek, widzę świat w ciemnych barwach. Jest fajnie, bo pijemy herbatę, gadamy, jest ładna pogoda, ale mam w sobie czarną dziurę, która cały czas promieniuje. Jak każdy zneurotyzowany typ przeżywam momenty euforii. Im większa euforia, tym potem większy dół. Taka sinusoida, bez równowagi.
Robert Więckiewicz
monika86 (22.02.22 20:18)
Ocena: 10.00
(1 głos)
Nikt mi nigdy tego nie powiedział.
Że to jest ważne, co ja czuję.
Że mogę czuć.
Nikt mnie nigdy o to nie pytał.
Małgorzata Halber, Najgorszy człowiek na świecie
monika86 (08.05.23 22:11)
Ocena: 9.00
(1 głos)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12


ZAMKNIJ
czo
ZAMKNIJ