Charakter duchowy łączy się ze scenami jesiennymi:
liście ulatują jak nasze lata,
kwiaty więdną jak nasze godziny,
chmury umykają jak nasze złudzenia,
światło mierzchnie niczym rozum nasz,
słońce stygnie jak nasze miłości,
lód skuwa rzeki na podobieństwo naszego życia.
Cały ten pejzaż w utajony sposób zespala się z naszym losem...