Głosy
Myslovitz
Z rozmyślań przy śniadaniu [1997]
Umarłeś to nie jest sen
Nie wiem kim jestem sam
Nie wiem kim mogę być
Nie wiem nic
Zagubieni w swoich snach
W pustych domach pośród krat
Kochajmy więc samotność
Pieśćmy ją,
Kochajmy więc samotność
Tulmy ją,
Kochajmy więc samotność
Śpijmy z nią.
